SÄ°TEM...
SÄ°TEM...
‘’GözyaÅŸlarımızla sularız seni ey pamuk
Bu eller açtırır, bu adımlar güzelleÅŸtirir seni,
Elde kazma, elde kürek bütün iÅŸlerin bizim omzumuzda.
Türküler çağırarak üretiriz seni.
Altın babalarına varırsın sonunda
Pamuk! Bizim toprağın ürünüsün sen
Oysa biz çıplağız ve meteliksiziz
Ne kadar yüksekmiÅŸ kıymetin bilememiÅŸiz
Cahil ve köylü olduÄŸumuz içindir bu yoksulluÄŸumuz
Yüzde bir kadarını da kazandık mı razı geliriz.’’
‘’Pamuk bizim ama biz çıplağız’’ bu ÅŸiirdeki pamuk, ÅŸiir ilerledikçe yerini öteki ürünlere bırakır: ‘’BaÄŸların meyvesini onlar yiyor, bizse bekçileriyiz.’’ Üstat Cigerxwîn ÅŸiirlerini yazılarını inceleme fırsatınız olursa bir kulak verin ne demek istiyor.
Gerçekten öyle deÄŸimlidir, her ÅŸey bizim ama biz çıplağız ya da çıplak bıraktırılıyoruz. Tarih boyunca da böyle oldu olmaya devam ediyor. Halk yeterince kendi hakkını, hukukunu savunan altın deÄŸerindeki yol göstericilerine yeterince destek vermemiÅŸtir. Aksine köstek olmaktan öteye gidememiÅŸlerdir.
Her baÅŸa gelen, Nemrut misali egemen güçlerin kılıcı altında zalimlerden adalet ummuÅŸlar. Ama her adalet umduklarında kendilerinin payına ölüm, göç, katliam kalmıştır.
Bir dönün bakın bizleri kendi öz vatanlarımızdan kovdukları Kürdistan’a neler olmuÅŸ, neler oluyor. Kim nerde, kim kimin yanında başımızı bir kaldırıp bakalım.
Hakkımızı, hukukumuzu, dilimizi, kültürümüzü her savunduÄŸumuzda payımıza katliamlar, gözyaÅŸları düÅŸmüÅŸtür. Kimse hakkımızı, dilimizi biz köylülerden baÅŸka savunmamıştır.
Halkları bu güne kadar yöneten ve hala yönetmeye aday olan iktidarlar hiçbir zaman adaleti saÄŸlayamamışlar. Hep cafcaflı laflar ve din kisvesi altında halkları bir birine kırdırıp yönetmeye çalışmışlar.
Ka rabin, ka rabin serê rakin
Kî çikirî kal û çand ê we
Geri dönüp bir bakın ardınızda bıraktığınız onca deÄŸerden geriye ne bırakmışlar. DeÄŸerlerimize neyi reva görmüÅŸler. Kimler geldi kimler geçti, kimler ne vaat etti kimler özgürlüÄŸü..
Åžimdiye kadar tüm kurum ve kurumları yöneten yöneticiler, yaptıklarınızı bin kere göz önünde bulundurup bir kere yapın. Neyi neden yaptığınızı eskisinden daha iyi bilmeniz gerektiÄŸini bilmeniz gerekiyor. O makamların halka ait olduÄŸunu unutmayın.
Yakın zamanda Ä°stanbul Büyükçekmece’de Tüyap’ta gerçekleÅŸen EMÄ°TT fuarında güzel MuÅŸ’umuz temsil edildi. Ama yeterli destek sunulmadığından dolayı sadece belediyenin destekleriyle sınırlı kaldı. Fuara Vali, belediye baÅŸkanı olmak üzere birçok ÅŸahsiyet ziyarete geldi. Ziyaret sonrası akÅŸam saatlerinde MuÅŸ vakfı, Vali beyleri layıkıyla ağırlayıp MuÅŸ için neler yapabiliriz diye davet etti. Bizler de güzel MuÅŸ’umuzdan selam getiren bu büyük ÅŸahsiyetleri dinlemeye gittik.
MuÅŸ’un projelerle nasıl geliÅŸtiÄŸini ilerde daha MuÅŸ için neler yapılabilir fikrini dinlemek isterken Vali Bey kendisinin nasıl okutulup, okuyup büyük bir adam olduÄŸundan bahsetti. Dinledikçe hikâyeden baÅŸka bir ÅŸey anlatmayacağını gördük.
MuÅŸ Türkiye’nin en büyük en verimli ovasına, tarihi güzelliÄŸine sahipken nasıl oluyor da en gerilerden bir ekonomi sistemine sahip oluyor. Gençler MuÅŸ’ta uyuÅŸturucu bataklığından nasıl kurtarılabilir, utanılası ÅŸehir otogarı nasıl daha modern bir görünüme kazandırılır, yol, su ve alt yapı nasıl hal edilebilir diye o büyük ÅŸahsiyet en ufak bir fikirden dahi bahsetmedi. Bizler güzel MuÅŸ’umuzu iyi yöneten insanlar istiyoruz. Makam, koltuk sevdalısı deÄŸil hizmet sevdalısı insanları orda istiyoruz.
Seçimler geliyor. Eyyy MuÅŸ halkı sizlere bu güne kadar kim ne hizmet yaptıysa sizde onlara, onların önüne onu koyun. Bu seçimde hakka hakkı teslim etme dileÄŸiyle.
