Irak’taki Enfal Soykırımı Sırasında Saddam'la Irak'lı Bir Subay'ın Aralarında Geçen Bir Diyalog. Kürd BebeÄŸin Kafasına Nasıl Sıkıyorlar? Subay Saddam'a Anlatıyor;
''Sayın Liderim, Başkanım,
Kürd bölgesinde ki ÅŸehir ve köyleri yakıp yıktıktan sonra, casuslarımız tarafından küçük bir köyün kaldığı bilgisi geldi. Ordu ile köye girdik, lakin köy boÅŸatılmış hayvanlar dahil hiç bir canlı bulunmamaktır…
Köyde ki evleri tek tek aradım, kinimi nefretimi boÅŸaltmak için, bir canlıyı aradım bulamadım.
Köyün diÄŸer tarafında küçük bir ev bulunuyordu, eve yaklaÅŸtığımda, bir bebek sesi duydum, odaya girdim çocuk karyolasında beni görünce tebessüm etti, kendi çocuÄŸumu hatırladım... Ve lakin aynı zamanda sizin talimatlarınızı hatırladım.
Kendime benim çocuÄŸum nerde bu asinin ki nerde? Dedim. Silahımın namlusunu aÄŸzına koydum, bebek derhal emmeye baÅŸladı, acıkmıştı, Annesinin göÄŸsünü emer gibi emiyordu...
Biraz bekleyip izledim... Çocuk emmeye devam ediyor ve bakışı ile bana teÅŸekkür ediyordu.
Kendi kendime öldürmeyeceÄŸim, kendisi zaten açlıktan ölecek dedim, ÅŸeytan kalbime vesvese yapıp talimatınızı unutup öldürmememi söylüyordu. Ve lakin uyanıp ÅŸeytanı lanetleyerek gözlerimi kapatıp bastım tetiÄŸi kafasına...''
Not = Bu itiraf subayın ödüllendirilmesinden sonra Irak’taki Gazetelerde Övülerek yayınlandı. (Yahya Munis)