MADIMAK

MADİMAK

Bitkinlerdi, avcılarca kovalanan bir hayvan gibi kıstırılmışlardı.

Haykırışları gitgide yükseliyordu

Bir yerlerde insanlar, özgürlük, aydınlık diye haykırıyorlardı.

"Bir çıkış yolumuz  yok" diye dışarıya doğru seslendiler. Sesleri boğuldu kin dolu kalabalığın bağırışlarında.

Kara bir düşüncenin içinde ve öfkelerinin  tam ortasında.

Devrik bir köknar kütüğü anlayışının karşısındaydılar.

Yanları  kesilmiş dört bir yandan. Çirkef bir  ideolojileri olan alçakların bulunduğu yerde.

Olsun artık ne olacaksa.

Ne yaptık, işlediğimiz suç ne,

Katil miyiz, mücrim miyiz bizler?

Ülkemizin güzelliği üstüne şiirlerimiz ve türkülerimizle geldik.

Sizler  değil misiniz bu dünyaya kanlı gözyaşları döktürenler,

Sizler değil misiniz kin ve nefretle kan dökenler.

Yine de, çok az kala ölümümüze

gelecek "O" zamana kesinlikle inanıyoruz .

Alçaklık ve kötülüğü ergeç yeneceğiz,  inadına büyüyeceğiz.

İnadına yaşayacağız.

İnadına yaşatacağız.