Köylülük Can Çekişiyor!
Köylülük Can Çekişiyor!
Bir süredir hafta sonları köylerimizi ziyaret ediyorum. Üzülerek belirtmeliyim köylümüz eski köylü değil. Sabahları şehir merkezindeki fırınlardan ekmek gitmese köylü aç kalacak. Eskisi gibi tandır ve sac ekmeğini pişiren yok. Eskiden köyden şehre ekmek geliyordu. Şimdi şehirden köye ekmek gidiyor!
Köylü yumurtayı şehirden alıyorsa durup düşünmek lazım? Eskisi gibi bahçelerde kaz, ördek, hindi ve tavuk sürüleri görünmüyor. Bakkaldan hazır tavuk alınıyor. Sütü de her sabah mandıracılar kapıdan alıyorlar. Köylü sütü satıp yoğurdu şehirdeki marketten satın alıyor. Dutlar, iğdeler bahçelerde yerlerde çürüyor. Alıp kurutan yok. Dut pekmezi yapan yok. İğde tozuna para ödüyor köylümüz. Kış aylarında kayısı hoşafı çocukluğumuzun damak tatlarındandı. Şimdi kaysının ne reçelini yapan var ne de pestilini..!
Turşu, sirke, reçel, salça ve konserve yapan da kalmadı. Eski üreten köylü yerine çalışmayan üretmeyen gözünü İş-Kur'a diken iş görmez bir nesil geliyor.
Herkesin elinde bir cep telefonu facebook ve instagramda cirit atan atana. Köy imamları bile sabah ezanına kalkmıyor. Ayarlanmış cihaz saati gelince kendi kendine ezanı okuyor. Elektrik yoksa ezan da yok! Öğretmenler zaten köylerde kalmıyorlar. Araç kiralayıp gelip gidiyorlar. Köylü kendi köyünün öğretmenini tanımıyor bile…
Hemen hemen herkes bir şekilde maaşa bağlanmış, yaşlılık maaşı, dulluk maaşı, yoksulluk, engelli maaşı, Nöbetleşe İş-Kur'u bekleyenler evde bakım ücreti vesaire…
Neredeyse her evde bu şekil aylık alan bir yurttaş var. Eskiden bazı gelinlerin "Ölse de kurtulsak..!" dedikleri kaynana ve kayınpederlerinin maaşını almak için şimdilerde "Ben bakacağım" yarışı var..!
Karpuz, kavun, domates gibi sebze ekenlerin sayısı her geçen gün azalıyor. Çünkü köylü ne ekse zarar ediyor. Desteklemesi olan yonca gibi ekinler revaçta. Köylüyü sanayi ürünlerini yetiştirmeye yönlendiren kimse de yok? Organik tarım bitmiş zaten. Ülke genelinde can çekişen tarım Iğdır'da da aynı noktada. 1984'te Iğdır'da küçükbaş hayvan sayısı 1 milyon 600 bin iken, bu günümüzde yarısına kadar düşmüş. Hayvancılıkta eriyor. Köylü her geçen gün üretimden uzaklaşıyor. Şeker pancarını da bitirdiler.
Düğünlerdeki eski örf ve adetlerde hızla değişime uğruyor. Bazı düğün yerlerinde sanki taziye yeriymiş gibi mevlitler okunuyor. Davul zurnanın yerini elektronik orglar almış. Halaylarımızı dahi cihazlar çalıyor. Bütün makamlar aynı formatta gidiyor. Eskiden tokmağın sesiyle atılan adımlar şimdi internetten indirilen ve ne çaldığı pek anlaşılmayan orgun gürültülü sesiyle karışıyor ortalık. Kına gecesinden, Gelinin baba evinden çıkartılmasına, Yeni evine girmesine kadar yaşanan geleneklerin hiçbiri uygulanmıyor artık. Folklorumuza ve kültürümüze yeni bir şey katılmadığı gibi eskiler de unutuluyor.
Toplum üretmeyen, sorgulamayan, düşünmeyen, kendi değerlerinden uzaklaşan bir internet nesline dönüşüyor. Eskiden köyden şehre gelen yoğurt, salça, turşu, kurutulmuş kayısı, kurutulmuş dut, mantar, kuşburnu, tandır ekmeği, yumurta, peynir, yün, kilim vs. Artık şehirden köye gidiyor..!
Köylümüz çalışıp üretmekle refaha kavuşacaktır. Köylü desteklenmeli tutulan yol, yol değil. Gübreye zam, mazota zam, traktörden özel tüketim vergisi almanın mantığını birisi açıklasa da anlasak.
Tarlasını suladığı su parasını ödeyemediği için icralık olmayan çiftçi kalmadı.
Yeterli desteklemeler yapılarak organik tarım ve sanayi ürünlerine yönelme çiftçimizi kalkındıracaktır. Bakanlık çok yetersiz olsa da bazı proje imkânları sunuyor. Çiftçinin projeler hazırlayarak yararlanması sağlanmalı.
Köyde şehirli gibi yaşamak yerine çalışarak kendi geleceğimizi hazırlamalıyız. Otlar tarlalarda, baraj ve kanallarda kuruyor iken, İran'dan saman alacak hale geldik. Kendi değer yargılarımızı unutmadan çağa ayak uydurmalıyız. Uyduruk kültürler yerine kendi kültürümüze sahip çıkıp yaşatarak yol almalıyız.
Çiftçi kooperatifleşerek ürününü hak ettiği fiyata satamazsa nasıl kâr edecek?
Süt satıp yoğurt satın almak benim köylüme yakışmıyor. Çiftçiye mazotu en pahalı veren ülkelerin başında geldiğimizi de unutmayalım! Ürün fiyatlarının maliyetin altına düşmesi köylüyü bitiriyor. Köylümüz şehirli olmadığı gibi köylü de değil artık. Velhasıl hükümetin yanlış tarım politikaları yüzünden köylülük can çekişiyor, biz seyrediyoruz...
İdîr, 25.11.2021
