SANA ULAŞMAK
SANA ULAŞMAK
Sana giden mutluluk yolum çok uzundu biliyormusun. Bir ömür boyunca seni arayıp zikzaklar çizerdi benim asi ve özgün kişiliğim. Senin yerine, karşıma birde sensizlik çıktığında , senin bakışına ulaşana dek gölge ve ses kirliliğinden geçtim. Sen yokken bile senin kişiliğin ve kendi kişiliğimleydim biliyormusun.
Ne ki senin uğruna an be an arı tonlarını süzdüm bedenimin tam derinliğinde,renklerim ve zenginliğimle.
Gözyaşım oldu her seferinde şefkatim ve şefkatin. Savurdum kişiliğimin derinliğindeki kötü yönleri ve çirkinliklerden arındım. Onları gerçek anlamda hiç tatmadım bile.
Geldiğin gün kör bir uçurumdan attım o sivri yontulmamış uçlarımı. Şimdi büyük umudunu ve umudumu taşıyorum bağrımdaki mutlulukta, hiç usanmadan ve yorulmadan. Sana giden o pembe yolum o kadar uzundu ki bana. O yola çıktığın akşam güller açtı benliğimin derinliklerinde.
Gerçekten gerçekliğim karşımda. Birde senin yansıman bana kendi özümü yansıttı. Şeffaflaştırmıştı duygularımı , benim acılarım artık ortadaydı tüm varlığım apaçık. Sonsuz bir bayrama dönüştürdün yaşamımı.
Sana giden yolum çok uzundu. Oysa buluşmamız çok kısa olsa bile oldu işte. Böylesi bir sonu bilseydim eğer uzatırmıydım , durdurmazmıydım zamanı.
O uzun yolu kısaltmazmıydım. Geçmişimizde , uzaktan ayrı odalarda konuşuyorduk uzaktan uzağa.
Sonunda başardık, deniz yıldızları ve yosunları dudaklarımızı sarıyor her gece. Mutluluğumuzun ismini yansıtıyor birlikte olduğumuz her an.
Ve gökkuşağının renkleri hâle misali başının üzerinde aydınlatıyor içimi.
Evimizin karşısındaki tepede ormanın yeşili gözlerimin yeşiline yansıyor. Kalabalığın içinde bir sen bir de ben ve seni özleyerek geçen gündüzlerim...Ve biliyorum ki her akşam sen açacaksın kapımı anahtarım olsa da. Yüzün güleç gönlün aşkla dolu...
/Arşer Payiz)
14 / Aralık / 2020
