Pêkenokên Kurdi

Pêkenokên Kurdi 

Tu Çima Åžal Li Xwe Dikî

Rojekê di civatek Seid Gabarî tê de kesek bi henek pirsekê li Seid Gabarî dike, dibêje kek seid em hemû dizanin çavên te kor in îja tu çima berçavk didî li ber çavên xwe? Seid Gabarî lê dinêre dibêje em hemû dizanin ku qûna te kun e îja tu çima ÅŸal li xwe dikî.

Ê ka apo çi seye

Go mêrik ji kûçik nedisekînî, kûçikê jî da pey.

Go gotinê "Tibêst tibêst, Apo se hate te apo!"

Go apo jî go "Ê ka apo çi seye!"

Heciyê Kurd

Kurdê me li ser rêya hecê. Di sînorê Siûdî de polîs lêgerînê dikin. Di çenteya wî de ÅŸûÅŸeyekî wîskî û bombeyekî digirin.

"Ev çi ne, ya hecî ?!"

"Ew…! Hecî li dora Beyta Åžerîf vizzz dibin. Ez kal bûme, nikarim vizzz bibim. Dê wîskiya xwe vexum da Beyta Åžerîf li dora min vizz bibe."

"Ev bombe?"

"Ew…! Hecî xîçikan davêjin seytan . Ewqas salin hîn safî nekirine. Ez ê bombe bavêjim û di carekê de safî bikim."

Herdu jî yekin

Åžerebvexwarek û meleyekî dîndar li ser hela û heramiya ÅŸerebê munaqeÅŸe dikin. Åžerabvexwar ji melê re dibêje :

« Mele, bi Qurana ku te xwendiye, ÅŸerab ne heram e. Çima dê ÅŸerab herem be? Ma ew ji demûÅŸa tiriyê çêdibe, na? Dema miro tirî dixwe ne heram e. DemûÅŸa wê vedixwe, ne heram e, lê dema ÅŸerabê vebixwe heram e? Heru jî, ji tirî çêdibin. Bi Qurana ku te xwendiye, di nav wan de tu ferq tune lo!»

Li ser van gotinan, mele dike ku dîn bibe û êrîÅŸsê ÅŸerabvexwar dike:

« Ma zindîq herê welle, dema herdu jî, ji tirî bin dibin yek? Wê çaxê ÅŸîr û mîza diya te jî yek in, herdu jî ji laÅŸê diya te derdikevin. De here mîza diya xwe vexwe!

Kutana mêrên

Rojekê pîrekan li kaniya gund behsa mêrên xwe dikirin, wê digo mêrê min wilo dikute min, wê digo wilo.. Pîrekeke pîr ji wan û wê de rûniÅŸtibû guhê wê li wan bû. Hew sebra wê hat û go: " Tew tew, ma yên wê jî mêr in, wextê ku ez pazdeh salî bûm rojekê mêrê  min li kadînê kuta min,va ye ez heftê û pênc salî me hîn jî gava ku ez mîz dikim ka di nav mîza min re davêje"

Mêrê Du Jinan

Mêrik ketiye virika jina mezin.

Ji vitevita wê ketiye elemanê.

Radibe diçe ser ziyaretê.

Duayan dike ku belayekî were serê jinikê.

Vedigere.

Ji dûr dibîne li ber derê wan qîrîn û girîn e.

Ji xwe re divê; ahaaaa´temam, duayên min qebûl bûn...´

Ji gundiyekî dipirse: ´Ew çi ye?´

Gundî; ´jina te ya piçûk mir.´

Dîsa para vedigere ser ziyaretê.

Bi ser ziyaretê de diqîre, dibêje:

Deng di qûnê de tê te ? Me kîjan got, te çi kir ?...

Mêvanê Xwedê

Li gundekî merivekî zahid ku di îbadet û taetê xwe de hebû. Êvarê derê wî lê dikeve. Diçe derî vedike dinêre mirovekî navsalî li ber derî sekinî ye. Selam û alêkum silavê didê. Ew jî silava wî digre. Zahid dibê kerem ke birak te xêre?

Zilam: Ez mêvanê Xwedê me, tu dikare îÅŸev min bihewîne.

Zahid:

-Ser serê min û ser çavê min, kerem ke were mal, mala te ye. Ciyê mêvanê Xwedê li ser serê me heye. Gazî jina xwe dike malhazirî jê re ÅŸîvê hazir dike, piÅŸtî ku vana ÅŸîvê dixun, nivînê wî hazir dikin û mêrik radizê.

Dibe serê sibê, mêrik taÅŸtêya xwe dixwe. Naçe. Nîvro firavîn/navroja xwe dixwe. Naçe. Dibe êvar ÅŸîva êvarê jî dixwe naçe. Rojek, du roj, sê roj dilê mêrik û çûyînê tune ku here!

-Jina zahid dike kut kut, lê zahid her carê dibê mêvanê Xwedê ye û teamul dike. Jinik û zahid dinêrin niyeta mêrik û çûyînê tune, pîlanekî çêdikin.

Zahid ji jina xwe ra dibê tu hundir biÅŸo ÅŸimika ji holê rake gava ew çû destnimêjê, ezê xwe li te hêrs bikim û paÅŸê ez zanim ez li wî çidikim.

Dibe nîvro mêrik nanê xwe dixwe, dibê ezê desnimêje bigrim, misînî wî hazir dikin, didin dest gava ji daÅŸirê tê jinikê av li hundir kirîye, her der ÅŸile, mêrik çavê xwe li ÅŸimikan digerîne ÅŸimik tune.

Zahid derdikeve tê li jina xwe hêrs dibe, dibê te mêvanê Xwedê ÅŸerpeze kirî ye. Gava mêvan çavê xwe li ÅŸimika digerîne. Zahid bi daran li jina xwe dide. Mêrik dikeve nava wan. Zahid di wê hengamê de çend darên xweÅŸ li mêrik jî dide û dibêje:

-Tu mêvanê Xweda yî, pêli erdê neke, were ez te hilgirim. Zahid mêrik dide piÅŸta xwe û berê xwe dide Mizgefta gund! Mêrik dibe li hundurê Mizgeftê datîne û jêra dibêje:

-Ciyê mêvanê Xwedê li mala Xwedê ye... Tu heta dikarî li vir bimîne, û vedigere tê.

Ax PiÅŸta Min

Rojekê miroveke sîtemkar pirr li yekê mazlûm dixe. Yê mazlûm ji nava dilê xwe axînê dikÅŸîne û ji derdê dilê xwe re dibêje ax.. ax piÅŸta min. Yê ku lê dixe dibêje kurê kerê lawo ez li zikê te dixînim, çima tu dibêjî ax piÅŸta min? Dibêje erê lawo eger ku piÅŸta min heba te qet li zikê min nedixist? Eviya dibêje welle tu jî rast dibêjî.

(Têbinî: Eger ku piÅŸta milletê kurd hebuya, sitemkaran qet nikarîbûn li milletê kurd heqaret û pestê bikira. Ez çi bikim, feleka me xayîn e ji me ra nadomîne. Belkî mala felekê biÅŸewite. Lê sed heyf û mixabin xwe firoÅŸên me sed hezar carî ji felekê xayîntirin. Belkî biÅŸewite mala îxanetê. Îxanetê piÅŸta gelê me ÅŸikandiye!!!

Mazûvan bû Ga

Dibên mirovekî timakar hebûye, rojekê sê heb mêvan diçin mêvaniya wî.  QaÅŸo vana ji mêvanan ra xwarinê çêdikin û dema xwarinê tê sofreyê datînin. Vana ji xwe ra diaxivin, ew ê xwarinê bixwin. Dema ku destpê dikin çend kevçî xwarinê dixwin. Xwediyê malê bala xwe didê ku mêvan pirr birçî bûnin zêde xwarinê dixwin.

Werhasilê kelam, malîvan xwe dide xayîntiyê. Di dilê xwe de ji xwe ra dibê heyran ez hinekî zû biterikînim, belkî vana jî fedî bikin êdî xwarinê nexwin! Eger ku ez wusa nekim, wê vana hîna pirr xwarinê bixwin!

Werhasilê kelam viya xwe ÅŸûnda dikiÅŸîne!

-Lê mêvanê yek zîrek bû ye, ew vê yekê rind ferq dike û jê ra dibê, heyran te çima wer zû terikand, xwarin nexwar?!

Malîvan dibê: "Kuro min hingî xwar ez bûm ga!...

-Mêvan dibê: "Kuro em hîna nebûnin golik, law tu çi zû bû ga!…

Xêr

Hiso mirovekî ÅŸivan bû. Pismamê wî miribû. Lewra  jina pismamê wî mabû bî. Hisoyê me yê ÅŸivan piÅŸtî pêncî saliya xwe dibû zilamekî sofî. Ji ber vê yekê dizanîbû ku meriv di Ola Îslamê de bi jinebiyekî re bizewize pir xêr e û  li ba Xwedê jî pir bi qîmet e.

Lewra Hiso rabû çû cem melayê gund.

Jêre got:

Seyda ez dixwazim xêrekî bikim.

-Bêje ezbenî, ka xêra tu dixwazî bikî, çi ye?

Ezbenî mehlûmê te ye jî; Fata bûka me, eva deh salin jinebî ye. Lewma ez dixwazim li xwe mehr bikim.

-Xêra ku tu dixwazî bikî, ev e Hiso?

-Erê wele seyda. Ma ne baÅŸ e?

Mele got:

-Erê wele baÅŸ e. Ma tereso, xêr li hêviya doxîna min û te maye?

Rojekê kurê zilamekê ji bo xwendinê diçe bajarê mezin

PiÅŸtî 4 salan lawê zilam vedigere gund. ji bavê xwe re dibêje "bavo min beÅŸa felsefeyê qedand lê ji bo ku bibim doktorê wê pêwist e doktorayê bikim, yanê divê ez 2 salê din jî bixwînim."

Bavê wî ji neçarî dibêje "temam kurê min em çi bikin, hema tu bibe doktor, em ê hemû heyîna xwe jî bifiroÅŸin lê te bidin xwendin"

PiÅŸtî ku 2 salê din jî derbas dibe, kurê zilêm dîsa vedigere gund.

mêvanên wan ji bo pîrozkirinê tên mala wan. mêvanek ji lawik dipirse, dibêje "kurê min hela ka binêre zikê min diêÅŸe, tu çi jê fêhm dikî"

lawik dibêje "apo, ez hê ne doktorê zik im, ez doktorê mejiyê me" li ser vê yekê mêvan tiÅŸtek nabêje.

PiÅŸtî çend rojan mêvaneke din ya wan tê û dipirse "lawo, ka binêre serê min pir diêÅŸe, tu çi dibêjî" lawik dîsa dibêje "apo, ez ne doktorê serî me, ez doktorê mejî me, mejî" zilamê reben tiÅŸtek fêhm nake lê dîsa jî tu pirsan jî nake.

PiÅŸtî mêvan diçe, bavê wî ji kurê xwe dipirse, dibêje kurê min ma tu êdî ne doktor î, kanî tu ji derdê kesî fêhm nakî ? Me ewqas salan mesrefê li te kir.

Kurê wî dibêje; bavo, ez doktorê mejî me. weke mînak binêre, xalîçeya me li ser axê ye, kursî jî li ser xalîçeyê ye. yanê nexwe kursî li ser axê ye. hah, vaye ez bi van tiÅŸtan mijûl im. doktoriya min li ser vê ye.

Li ser vê yekê bavê wî jî bersivek wisa dide kurê xwe "kurê min binêre, miriÅŸka me gûyê erdê xwar, te jî miriÅŸkê xwar. nexwe te jî gû xwar. ma ev bû xwendina te?"

Elo û Remo

Elo û Remo ji ber ku gundê wan nêzîkî hevudû ne, hevudû nas dikin. Rojekê Remo li bajêr rastî Elo dibe û jê dipirse:

- Merhaba heval tu çawa yî

 Elo:

- BaÅŸ im, tu çawa yî

 Remo:

- Ez jî baÅŸ im. Tu diçî kûderê

 Elo:

- Ezê herim hemamê, min zûda ye serê xwe neÅŸûÅŸtiye.

 Remo:

- Kuro ma cara din jî tu rastî min hatî, te digot, ez diçim hemamêÅŸ

Elo:

- Ew sê meh berê bû

 Remo:

- Weeyy Malneketo ma tu beqê avê yî lawo

Hal Ev Hal E; Hîn Gaz û Nîv Jî Lı Mal e!   

Yekî gundi kurekî wî tenê heye. Kurik mezin bûye, gîhiÅŸtiye zewacê. Gundî ji bo kurê xwe bizewicîne radibe, diçe gundekî din û keçekê diecibîne, ji bavê wê dixwaze. 

Bavê keçê qebûl dike, lê dibêje: 

- Min qebûl e, lê keça min jî tenê ye û ez dilê wê nahêlim. Bila kurê te were. Ew û keç li hev binêrin kû hev qebûl kirin, ser seran û ser çavan. 

Gundî kêyfxweÅŸ dibe û berê xwe dide malê. Li malê ji kurê xwe re dibêje: 

- Kuro min îroj ji te re keçeke bedew xwestiye. Bavê wê dibêje bila were ew û keçik li hev binêrin ku hev ecibandin ezê bidim. Êdî rabe û biçe gund. Bila xwezûrê te û bûk te binasin. 

Kurik jî kêyfxweÅŸ dibe, lê ji bavê xwe re dibêje: 

- Bavo navrana ÅŸalê min diriya ye, ger ez bi vî halî biçim ez ÅŸerm dikim. 

Bavê wî heq dide kurê xwe û diçe bajêr du gaz qûmaÅŸê teze tîne. Dayika wî nîv gaz qûmaÅŸ jê vedike û navrana ÅŸalê kurê xwe didirû. Pîne wiha xweÅŸ li ÅŸal tê ku kurik bi kêfxweÅŸî ji malê derdikeve û berê xwe dide gundê xezûranên xwe. Bi rê de li kaniyekê rast tê. Ji xwe dinya jî germ e. Têr av vedixwe û dibêje: 

- Ka ez bêhnekê xwe dirêj bikim û çavên xwe nerm bikim ku ez biçim gund keçik min westiyayî nebîne. 

Xwe li bin darekê dirêj dike û çavên wî diçin ser hev, xure xur pê dikeve. 

Di wê bêhnê re rêwingiyek di wir re derbas dibe. Dibîne ku xortek li bin darekê rûniÅŸtiye. Åžeqên xwe ji hev vekirine û pînyeke nû di nava ÅŸeqên wî de diterisîne. Dilê rêwingî dibije pîne û bi hêdîka xwe nêzîkê xort dike. Serê tayê pîne pê hatiye dirûtin dibîne û dikêÅŸîne. Ta vedibe û pîne dikeve erdê. Rêwingî radihêje pîne û bi kêfxweÅŸî rêka xwe didomîne. 

Bêhneke din xort ji xew radibe. Xwe vedizilîne û dikeve ser rê. Tê gund û pirsa mala xezûrê xwe dike. Malê ÅŸanî wî dikin û diçe malê. Xwezûrê wî li ber derî wî pêÅŸwazî dike û derbasî odeya mêvanan dike. Bang li keça xwe û eyalên xwe dike ku werin zava binasin. Keçik doÅŸekeke stûr û balgîfekê tîne ji zava re datîne. 

Xort bi kêfxweÅŸî derbasî ser doÅŸekê dibe û pala xwe dide balgîfê. Åžeqên xwe ji hev vedike, ji bo xezûranên wî pîneyê nû bibînin ku bizanibin halê wana xweÅŸ e. Lê xort hayê xwe ji xwe nîne ku pîneyê navranê ne li ser e. 

Dema xort ÅŸeqên xwe ji hev vedike goÅŸtê navrana wî derdikeve derve û zengilê wî diheje! 

Malî tev çav lê dikevin û çavên wana beloq vedibin. 

Xort dibêje qey çav li pîne ketine û pir li xweÅŸiya wana çuye ku wiha ÅŸaÅŸ mane û di bin simbêlan re dikene. 

Xwezûrê wî destê xwe bi ber navrana wî ve dirêj dike û dibêje: 

- Zava, ev çi hal e? 

Zava hayê wî ji wî nîne ku zengilê wî li der ve ye. Destê xwe diavêje simbêlên xwe û dibêje: 

- Wele hal ev hale! Hîn gaz û nîv jî li mal e!

"Min Dit"

Zilamek ji jina xwe bi gumane û rojek bi kesek din re dibîne, Roj derbas dibin û tistek nabêje.

Rojek jinik ji zilamê xwe re wiha dibêje : Dêla me zaye û cewrikên me çêbûne divê em nav li wan bikin, zilam û jinik bi hev re diçin ba cewrikan û zilam wiha pêde diçe : em navê vê'ya bixin "Min dît", û jinik jî bi kûr û dirêjayî difikire û wiha dibêje : em navê vê'ya jî bixin "Min tobe".

Rojekê Yekî Dengizî Diçe Mala Åžêx

Rojekê yekî dengizî diçe mala ÅŸêx ku ji nexweÅŸiya xwe re derman bibîne.dema derdikeve hembera ÅŸêx,dibêje:ÅŸêxê min ez pirr nexweÅŸ im

ÅŸêx dipirse:çiyê te he ye,ka bêje?

zilam dibêje:ÅŸêxê min ez nikarim xwarinê bixwum.xwarin heger xweÅŸ be ez dixwum,lê heger nexweÅŸ be ez dikim nakim mahdê min naçê...

ÅŸêx dibêje:welleh heger werê be ez jî nexweÅŸ im...

Rojekê Bazirganek Diçe Gundekî 

rojekê bazirganek diçe gundekî ji bo kirîna heywanan.pirr zêde birçî dibe lê fedî dike ji gundiyan re vêya bîne ziman.li quncekê zarokekî zevt dike û jê re dibêje:

xwarzê ez pirr birçîme tu ê karibî ji mala we ji min re gezek nan bînî...

lawik dibêje:

welleh xalo nanê me tune ye lê dimsa me he ye heger tu bixwazî ez ê ji te re bînim...

zilam dibêje:

tiÅŸtek nabe hema bîne wê ber dilê min bigre...

li ser vê yekê lawik diçe ji malê di kaxikekê de jê re dimsê dihêne.

zilam bi ser xwe dadike û diqedîne.dema ku têfikê drêjî lawik dike,lawik dibêje:

xalo heger te têr ne waribe ez karim hinekî din jî ji te re bînim.jixwe dimsa me miÅŸk ketiyê kes naxwe!...

jineke zarokên wê çênabin diçe ba mêle

jineke zarokên wê çênabin diçe ba mele.derdê xwe jê re dibêje.mêle jî dibêje,îÅŸev wê yekî wuha wuha were xewna te,tu û ew hûnê têkevin nava ciyan û tu ê biheml bimînî.jinik dinêre ku kesê ku mele tarîf dike diÅŸibite mele.dibêje:

-mele ev ne tu bî?

mele dibêje:

-wellehî dibî dibî...

Tofankî Tê Serê Zilamekî Û Jiyana Xwe Ji Dest Dide

li hewarîya wî pîrekekî li çokên xwe dixe digirî û dibê: "welle min zanibû welle min zanibû..."

jê dipirsin: "te çi zanibû?"

dibê: "min zanibû ê tiÅŸtekî wiha were serê wî"

dibên: "ê te zanibû te çima ne got?"

dibê: "ê de ka min çi zanibû..min çi zanibû.."

Quz Xwar

zilamek dema ku ji kutana jina xwe têr dibe li guhê jina xwe dibêje "min quz xwarê".

jinik jî ev gotin wek "quzxwar" fêm dike û her li zora wê diçe.

rojekê bi jinikeke cînar re behsa vê meselê dike. cînara wê jê re dibêje "here cem filan melayî ji her derdî re dermanê wî heye". jinik sibeh nake êvar û zû bi zû xwe digihîne melayê.

ji mela re dibêje "quzê min xwar e û mêrê min henekê xwe bi min dike."

mela jî jê re dibêje "axx keça min a bextreÅŸ de cilên xwe ji xwe bike ka ez meyzênim çilo ye"

jinik rût û tazî dimine û xwe li ser doÅŸekekê dirêj dike. mela hinekî li quzê jinikê dinêre û dibêje "erê welleh quzê te xwar e lê ji xwe re neke xem ezê niha rast bikim" û doxîn lê sist dike. jinik bi kêf vedigere malê piÅŸtî xwarin û vexwarine bi mêrê xwe re dikeve bin lihêfê. mêrik piÅŸtî ku dilê xwe lê rihet kir dibêje "wey ez quzê te bixwim keçkokê"

jinik jî dibêje "ne wiloo tê bixwî ne? çend sal e kîrê te bi kêrî tiÅŸtekî nehat. mela carekî kuta min û quzê min ê xwar rast kir"

Di Gündeki De Mirovekî Dîn Hebûye

Di gündeki de mirovekî dîn hebûye. dîno her roj diçe qehweya gund û ji qehwevan re dibêje "gelo çaya te ya cemidî heye". her carê qehwevan heman bersivê dide û dibêje "na welleh, çaya cemidî tuneye". lê dîno dîsa jî bêzar nabe û her roj heman pirsê dipirse. rojekî ji rojan qehwevan difikire û dibêje "ev dînê dîsa were û yê çaya cemidî bixwaze, vê carê ez çayeke bi dem çekim û têxim sarincê. bila çay bicemide û dema ku dîno xwast, ez bidim e". demekê ÅŸûn de dîno tê û dîsa dipirse;

dîno; çaya cemidî heye?

qehwevan: erê bavo, vê carê çaya cemidî heye.

dîno: de germ bike em vexwin.

Li Gundekî Her Roj Gundî Li Dor Mala Mele Dicivin

li gundekî her roj gundî li dor mala mele dicivin û meleyî ji wan re dibêje:

-kesên ku kirasekî bidin yekî belengaz, roja qiyametê xwedê deh kirasan ji bihûÅŸtê dide wan.

rojekî mele kirasekî nû ji xwe re didirû û dide keça we, dibêje:

-vî kirasî bibe malê, ez dixwazim roja cejnê li xwe bikim.

haya keça wî ji ÅŸîreta meleyî heye. rojekî yekî belengaz tê devê deriyî. keça meleyî dinêre ku kirasekî zivarî lê ye. dilê keça meleyî pir bi wî diÅŸewite. radibe kirasê bavê dide wî.

roja cejnê tê. mele ji keça xwe re dibêje:

-keça min, ka kirasê min bîne ez li xwe bikim.

keç dibêje:

-min li ser ÅŸîreta te kirasê te da yekî belengaz.

mele diqehire û dibêje:

-hey keça kûçikan. ez ji bo kirasê xelkê dibêjim, ne ji bo kirasê xwe!

Ew Jî Nizane Çi Bike

rojekî yekê pir qesîs û kund û çavteng ji xwe re pêlavekî dikire. û ji bo ceribandinê dike lingê xwe û berê xwe dide nav zeviya xwe. tam dikeve nav zeviya xwe baraneke xweÅŸ lê dike.

ew jî nizane çi bike li dora xwe dizîvire dizîvire û berê xwe dide xwedê û dibêje:

"xwedêyo ez bêjim baranê bisekinîne wê zeviya min hiÅŸk bibe, ez bêjim baranê xweÅŸ bike wê pêlava min an nû biqete, hema an baÅŸ tu ruhê min bistîne!"

Rojek Melleyek Li Camiyê Weza Dide

rojek melleyek li camiyê weza dide û dibêje haya we ji qîzê we hebe bira devê xwe boyax nekin. cilê/kincê milqol û ÅŸelê qot lixwe nekin guneye yek ji nav cemaetê. dibêje seyda qîza te jî li xwe dike

melle ji dibeje ê heyra anha xwedê heye bi bêbavê dikeve...

Dîya Min Dîya Te Li Kerxanê Dîtiye

rojek merivek dîya wî jêre dibê min cîrana me îro li kerxanê dît cirana wanjî dîya hevalê wîye ew jî çewa di bihîze diçe ba hevalê xwe û dibê lê halû meseleka wisa heye îro dîya min dîya te li kerxanê dîtiye ewjî dibê temam ez qebûl dîya min orispîye lê çi iÅŸê dîya te liwir hebûye û dibê kî di dîya te nîyaye kû çîye wur.

Misilmanetî Çewaye?

Yekî mesîhî û misilman li bahevin bi hevra mijûl dibin dipirse dibêje:

- misilmanetî çewaye?

yê misilman jî dibêje:

- divê meriv limêj bike, araqê venexwe, zînayê neke, rojî bigre.. yê mesîhî jî dipirse dibêje:

- niha îro em bihevra çûn meyxanê te araq vexwar, min nedît te limêj jî kir, em çûn te ji qîzikare jî negot na.. niha tu jî misilmanî?

yê misilman dibêje:

- lê elhemdûlîlah ez jî misilmanim. yê îsewî jî dibêje:

- ger wisabe elhemdûlîlah ez jî misilmanim haya min jê tune.

Gotina NexweÅŸ NexweÅŸe

Rojek merivek ji jina xwera dibêje jinê ezê di tenim jina wî jî dibêje here di diya xwene mêrê wê jî ÅŸaÅŸ û matmayî dimîne dibê xêre tê wisa got tu helalîya min nînî? jina wî dibêje belê lê gotina nexweÅŸ nexweÅŸe.

Rojek Mellek Diçe Kerxanê

Rojek mellek diçe kerxanê bihaya xebatkaran dipirse bihaya orispîyên kerxanê bi 20 milyonîye perê rebenê mele jî nêvîye têrînake yanî 10 milyone bazar dikin bi ÅŸertê mele tevî nekê li gorî perê xwe nêvî bikê li hevdikin, dest bi karê xwe dikin, mele yek, dido, sê, çar... xweÅŸa orispîyê jî diçe dibêje herê seyda hima tevî têkê dilê xwe rihet bike, mele jî dibêje na welleh ez heramîyê nakim malê heram naxwim.

Rojek Ew/Îro Tu Sibehê Ew

Qîzikî û dîya xwe heroj hindir simnikdikin/paqijdikin, bûka wan jî hê nûne ew jî rûdinê li wan temaÅŸe dike qizik û dîya xwe tên ba hevdû dibêjin wiha nabe sibehê ez û te emê lihevxin ezê bibêjim tuyê hindir paqijbikî tuyê bibê jî na tu paqijbike wê demê dibe ku bûk jixweber fehm bike bibêje ezê paqijbikim... werhasil dibe sibeh qizik û dîya xwe simnikê dabêjin ba hevdû qîzik dibêje tu dîya wê dibêje kafir kuÅŸtîbe tuyê pakijbikî.. neh deh deqe dikin hole hol bûk tê nava wan dibêje derdê we çiye..? ew jî dibêjin hal û mesele eve: qizik dibêje timî ez hindir paqijdikim.. dîya wê dibêje na ezdikim bûk jî dibêje hûn ji bû vî lihevdixin dibêjin belê bûk jî dibêje rojek tu paqijbike rojek ew/îro tu sibehê ew.

Rojek merivek…

Rojek merivek kerekî tîne daku di kerêne werhasil kerê tîne girê dide û êlekanekî çêdîke xwe êlekan dike dema xwe êlekan dike diçe xwe li kerê dixe.. dema karê xwe di qedîne poÅŸman dibe dibêje yarebî tu min efû bikî ez berbayê ÅŸeytan ketim, ÅŸeytan jî dertê dibêje xwedê rûyê te reÅŸbike! bixwedê tiÅŸtê ku tu fikîrîyî û kirîye nayê hiÅŸêmin jî.

Hetanî quzê diya te here pêÅŸ û paÅŸ devê me bi goÅŸt nedit

Rojek jinikekî ji mêrê xwere dibêje here ji mere goÅŸtê ÅŸamî an eloka bîne, mêrê wê jî diçe elokek tîne dema were malê di nîvê rêde xesya wî dertê pêÅŸiya wî dibê ew çiye bitere dibêje elok.. xesya wî jî dibêje ezê ji te pirsekî bikim tu nizanibî welleh te elok nebir malê, mêrik dibêje; temam

xesya wî dibêje; quzê min li pêÅŸe an li paÅŸe? mêrik dikene dibêje; jê rihettir, li pêÅŸe xesya wî xwe piloz dike dibêje; ha jitera lê binihêre te pê dernexist, ka bide elok. elok jê distîne.. roja din dîsa diçe elokekî distîne dîsa xesya wî tê pêÅŸî dibêje ezê pirskî ji te bi pirsim tu pê dernexî tu dîsa elok nabî malê tu pê derxî ezê elokê te yê do bidim te.. ew jî dibêje baÅŸe.. xesya wî dîsa dibêje quzê min li pêÅŸe an li paÅŸ? mêrik vêcarê dibêje li paÅŸe, xesya wî xwe li ser piÅŸtê diqelêbe dibêje ha jitera binihêre.. cardin elok jê distîne, merik diçe malê jina wî dibêje ka te dîsa goÅŸt nehanî? ewjî dibêje willeh hetanî quzê diya te here pêÅŸ û paÅŸ devê me bi goÅŸt nedit.

Jina Te Hat Berdan

Li gundekî zilamek berê xwe dide qublê û dimîze. ji wê derê jî mele derbas dibe û wî dibîne. mele jê re dibêje jina te hat berdan. zilam dibê hat berdan, jinê beredide. mele radibe jinê li xwe mahr dike. mêrik dikeve pey mele û dibêjê ma niha êwê jî rojekî bimîze.

wer hasil rojekî mele jî berê xwe di qublê û dimîze. mêrik çawa wî dibîne tê balê dibêje, mele jina te hat berdan. mele dibêje malmîrat ka lê binehêre min serê kîrê xwe zîvirandiye.

Li gundekî zilamek

Li gundekî zilamek kîr-mezin hebûye. ji ber kîrê wî tu jin wî neiriye. rojekî ev zilam nêtê xera dike û diçe ba mele. dibêje " seyda, weleh kîrê min mezine û kes min nake. ka ez çi bikim tu bibêje?" mele dibê " here li pêÅŸberî bîra gund rûnê, dema jin hatin bîrê û ji bo avê xwe xwarî ser bîrê kirin, li qûna wan binehêre. kîjan kirasê wê bikeve xetika qûna wê, ewê te bike. " zilam radibe diçe û li ber bîrê rûdinê. hama kî tê ser bîrê qûna wan kontrol dike. rojek du roj lê diherê jinek tê hama çawa xwe xwarî ser bîrê dike kiraskê wê dikeve xetika qûnê. hama zilam dide ser piÅŸtê heya malê. dikeve hundir lê dinehêre mal mala mele ye. çav li mele dike, mele dibêje " hama min da te û hezar xêrî jê bibînî. "

welhasil evana dizewicin. îja ÅŸeva herin nav nivîna, keç ji ciya xwe re dibêje " tu jî bi min re were." evana derin nav nivîna keç ji ciya xwe re dibêje tu bi kîrê mêrê min bigre û dema min go berde hêdî hêdî berede. mêrik serê wî dixê, keç ji ciya xwe re dibêje yadê berde, ciya wê hinkî berdide. keç dîsa dibê berde ciya wê dîsa berdide. keç dibê yadê berde berde, ciya wê dibê keça min hew heye. te giÅŸtî hilanî.

Rojekê Civîna Navnetewî A Femînîstan Tê Lidarxistin

ji brîtanya jinek diaxive: carekê min got mêrê xwe ez êdî cilan naÅŸom tu biÅŸo. roja ewil min tiÅŸtek nedît, roja duwê min ferqek nedît, roja sêyem min dît ku hêdî hêdî dest bi kar kir.

paÅŸê jinek ji almanya diaxive: rojekê min got mêrê xwe ez êdî firaxan naÅŸom tu biÅŸo. roja ewil min tiÅŸtek nû nedît, ya duyem cudahîyek nebû, roja sêyem min dît hêdî hêdî dest bi kar dike.

herî dawî jinek ji tirkiye diaxive: rojekê min got mêrê xwe ez êdî xwarin çênakim tu çêke. roja ewil min tiÅŸtek nedît, roja duyem min tiÅŸtek nedît, roja sêyemîn hêdî hêdî min dît.

Feminist Dertên Qadê

Rojek hinek mirov û feminist dertên qadê dicivin jibû zordarî û kotekiya li ser jinê protesto bikin, herwiha protesto dikin yek jî ji nava wan di qehire û ji nava serê xwe bi dengek bilind dibêje ezê di jina mêra nim!

Bavo PêÅŸtêr..!

Rojek camêrek û zarokên xwe wê herin civatê, di rê de diçin kurê wî yê herî mezin jî wan hiÅŸyardike goya hurmetê dide bavê xwe dibêje em çûn civatê ji bavo pêÅŸtêr kes gû nexwe xeber nede.

Ez TiÅŸtek Naxwim

Rojek jinikek taÅŸtê hazir dike ji zarokên xwera hêka dikelîne 4 heb zarokên wê bûne û çar heb hêkên wan hebûne tên ser sifrê heryekê hêkî dide wan diya wan bê par dimîne zarokên wê dibêjin dayo ka jitera nema, diya wan jî dibêje; diya we jehrê dixwe herkesê zerika hêka xwe bide min bese ez tiÅŸtek naxwim.

Jinik û Mêrê Xwe Çûn Mêvandariyê

Jinik û mêrê xwe çûn mêvandariyê. mal teng e, heye tune ye odeyek e. her kes li wir radizê. qelebalix e hêwirze ye. wext ji wexta kêm bû. mêrik û jinikê qirar dan hev gotin em êvarê ranezên bila milet razên.tu(mêrik) were cem min. gotina xwe kirin yek.

bû ÅŸev mêrik hêdî hêdî çû ber bi jinikê ve. girt bi yekê got qey jina wî ye. piçek çû ber de xwe lê xweÅŸ kir. bala xwe dayê ne jina wî ye.

yek du sê kes heman mesele qewimî lê yek ji wan jî ne jina wî bû. êdî eciz bû mêrik serê xwe bilind kir. got;

xaço, xaço.

jina wî got;

ha.

mêrikê got;

kul û ta. heya te got ha min di tevan ga.

Xwarzîye Xwedê…

Yekê ÅžuÅŸarê dıçe gundeki Bydigiya jêr, lı derê ki dıxe wi mevani nahebinın.Tê zanin ku zıvıstanan bydigi gelek sare u tipi ji heye.. ÅžuÅŸariye me ji gelek birçi buye u berbi êvarêye ji… Bı xwe bı xwe dıbeje ez gerek çareyeki bıbinım u wexta ez nebinım li van deran bımırım. Lı bın gund de tenê malık maye. Dıçe derê male dıxe. Xwediyê malê deri vedıke u ÅŸuÅŸariyê me dibeje selamualeykum u ez xwarzîye xwede me u iÅŸev mêvanê te me . Xwediye male ji dıbeje aleykumselam serseran serçavan u bide pê mın. Wi dıbe nava gund u bı tıliya camiyê niÅŸan dıde u dıbêje mala xalê te wayê biçe mala xalê xwe….

Dewsa bavê xwe de…

- Tu çend salî yî?

- 10 salî.

- Deh salî yî û tu dizîyê dikî ha?

- Welleh polîs efendî, ez bi xwe ne diz im.

Bavê min nexweÅŸ e, ez di dewsa wî de kar dikim!

FelekreÅŸo…

PiÅŸtî ku Osmanî heldiweÅŸe û welatê nû tê ava kirin; serokên dewêla nû bang dikin ji bo hemû xortan ku herin eskeriyê.

Di gundê FelekreÅŸo de jî, ew û cîranekî xwe diçin. Ji ber ku di wan çaxan de eskerî çar sal bû bavê wî nehiÅŸtibû ku berî ekseriyê bizewice.

FelekreÅŸo û havalê wî didin ciyekî dûr. Ji ber ku xwendin-nivîsandina wî û hevalê wî tune; ne dikarin pirsekê ji malbata xwe bikin û ne jî dikarin nameyê ku keya ji wan re ÅŸandibû bixwînin.

Demeke dirêj derbas dibe, havalê FelekreÅŸo nexweÅŸ dikeve û ji bona çend rojan destûr didinê û wî diÅŸînin gundê wî.

Kêfa FelekreÅŸo tê cî. Di dil xwe de dibêje ku ew ê hevalê wî ji wî re nûçeyên xweÅŸ bîne. Ka belkî bavê wî jê re keçikek xwestibe û dê li hêviya FelekreÅŸo be ku dawî li eskeriya wî bê û herê malê deweta wî bikin.

Destûra ku serokê eskeriyê daye hevalê FelekreÅŸo diqede û hevalê wî dizivire. FelekreÅŸo bi kêf diçe, bi hesret himbêza xwe bi sotûyê hevalê xwe wertîne. Demeke kurt kêfxweÅŸiyê bi hev tînin û FelekreÅŸo bi keserek xurt ji hevalê xwe pirsa malbata xwe dike û axaftinek wiha di navbera wan de derbas dibe:

FelekreÅŸo : "Heval gelo tu çûyî mala me, çawa bûn, baÅŸ bûn?"

Hevalê wî : "Belê heval ez çûm lê ne ewqas baÅŸ bûn."

FelekreÅŸo : "Tu bi Xwedayê xwe ke ku tuyê zêde dirêj nekî. Gelo çi hatibû serê malbata min?"

Hevalê wî : "Kûçikê we cihimî bû."

FelekreÅŸo : "Tu çi dibêjî heval? Kûçikê me wekî ÅŸêrekî bû, tu gura pê nikaribû. Malbata me tenê na, temamî gund diparast. Gelo çima cihimî bû?

Hevalê wî : "Hestiyê gayê belek di qirikê de mabû."

FelekreÅŸo : "Qey gayê me jî mirar bûbû? Gayê me yê ku mirov biqesibanda, mirov dikaribû pê mewlûdek bida ji bo heft gunda!"

Hevalê wî : "Na, gayê we nemiribû, kiribûn boraqa bavê te."