Åžahmeran Efsanesi
Åžahmeran Efsanesi
Evvel zamanda, Mezopotamya topraklarında doÄŸmuÅŸ bir Kürt efsanesidir Åžahmeran. Yüzyıllardan beri anlatıla gelmiÅŸ çeÅŸitli coÄŸrafyalarda.
Neçirvan isminde uzun boylu, geniÅŸ omuzlu, esmer tenli, çok yakışıklı bir genç yaÅŸarmış zamanın durduÄŸu bu ÅŸehirde.
Binlerce yılanın yaÅŸadığı bir maÄŸaraya yanlışlıkla girmiÅŸ Neçirvan. MaÄŸaranın içi o kadar karanlıkmış ki hiçbir ÅŸey göremiyormuÅŸ, yalnızca etrafında dolanan yaratıkların sesini duyuyormuÅŸ. Çaresizlik içinde beklerken bir ışık huzmesi belirmiÅŸ. Işık huzmesi kendisine yaklaÅŸtıkça gözleri kamaÅŸan Neçirvan, ellerini gözlerine siper ederek etrafında gezinen yaratıkların ne olduÄŸuna baktığında uzunu, kısası, yeÅŸili, siyahı ile envai çeÅŸitte binlerce yılanın çevresini sarmış olduÄŸunu fark etmiÅŸ. Yılanların hepsi kafalarını kaldırmış, gelen ışık huzmesine doÄŸru bakıyorlarmış. Neçirvan'da onların baktığı yöne doÄŸru bakınca birden dona kalmış. Çünkü Neçirvan, bu zifiri karanlık maÄŸaranın içinde hayatında gördüÄŸü en güzel kadının yüzünü görmüÅŸ birden. Ona doÄŸru daha dikkatli bakınca kadının belden aÅŸağısının yılan olduÄŸunu fark etmiÅŸ. Kadın ona doÄŸru ilerliyormuÅŸ, tam karşısında durmuÅŸ, gülümseyerek elini ona doÄŸru uzatmış. Ve demiÅŸ ki;
Korkma benden Neçirvan. Ben yılanlar ülkesinin kraliçesi Åžahmeranım. Benden sana zarar gelmez. Ben dünya düzeni kurulmaya baÅŸladığı andan beri vardım. Krallığıma hoÅŸ geldin. Bundan böyle benim misafirimsin. Åžimdi yat ve dinlen. Sonra seninle uzun uzun konuÅŸuruz. Böyle deyip geldiÄŸi yoldan geri gitmiÅŸ. Neçirvan gördükleri karşısında yaÅŸadığı dehÅŸeti ve ÅŸaÅŸkınlığı üzerinden atmaya çalışarak olduÄŸu yerde kıvrılıp uyumuÅŸ.
Ertesi sabah uyandığında Åžahmeranı karşısında mükellef bir sofranın başında otururken bulmuÅŸ. Neçirvan'ı kahvaltıya davet etmiÅŸ Åžahmeran. O ise gözlerini ÅŸahmerandan alamıyormuÅŸ. Åžahmeran'da ona bakıyormuÅŸ kendinden geçmiÅŸ bir halde.
Åžahmeran Bak Neçirvan demiÅŸ. Ben insanlığın bütün tarihini biliyorum. Ä°stersen sana anlatayım deyip baÅŸlamış anlatmaya. Anlatmış, anlatmış, anlatmış günler boyu. Bu sohbetler sırasında Neçirvan ve Åžahmeran arasında tarihin en soylu aÅŸklarında birisi baÅŸlamış.
Gel zaman git zaman Åžahmeranın anlatacağı bir ÅŸey kalmamış artık. Neçirvan'da anasını ve yeryüzünü özlemeye baÅŸlamış. Bir gün dayanamamış ve düÅŸüncesini Åžahmeran'a da açmış. SevdiÄŸinin kendisinden sıkıldığını ve artık gitmek istediÄŸini duyunca önceleri kesin bir dille reddetmiÅŸ Åžahmeran. Ancak günler geçip Neçirvan'ın üzüntüsünden eriyip bittiÄŸini görünce dayanamamış ve ona ÅŸöyle demiÅŸ:
-Ey Neçirvan beni iyi dinle, sözlerime iyi kulak ver. Biliyorum, gitmene izin verirsem sende bana ihanet edeceksin ve yerimi diÄŸer insanlara söyleyeceksin. Ancak bu topraklarda aÅŸklar ölümünedir. Seni çok sevdiÄŸimden dolayı üzülmene dayanamıyorum. Bu sebeple gitmene izin veriyorum. Ancak bana bir söz vermeni istiyorum. Ne sebeple olursa olsun baÅŸka insanlarla beraber suya girme.
Neçirvan sevinçle Åžahmerana sarılmış ve ona asla ihanet etmeyeceÄŸine dair yeminler etmiÅŸ.
Neçirvan maÄŸaradan çıktıktan sonra bir köye yerleÅŸmiÅŸ ve marangozluk yapmaya baÅŸlamış. Arada sırada da gizlice maÄŸaraya giderek Åžahmeranı ziyaret ediyormuÅŸ. Ancak bu mutlu günler uzun sürmemiÅŸ.
Neçirvan'ın yaÅŸadığı ülkenin kralı bir gün amansız bir hastalığın pençesine düÅŸmüÅŸ. Ülkenin bütün hekimleri gelmiÅŸ ama kralın hastalığına çare olamamışlar. Kralın kötü kalpli bir veziri varmış. Vezir her seferinde krala hastalığının tek çaresinin Åžahmeranda olduÄŸunu söylüyormuÅŸ.
Onun etinden bir parça yemesinin kralın hastalığının dermanı olacağını kralın kafasına sokmuÅŸ. Kralda Åžahmeranın bir an önce bulunmasını emretmiÅŸ. Bütün ülkede Åžahmeran aranmış. Sonunda bilge bir adam bütün insanların gruplar halinde hamamlara ve nehirlere sokulmasını tavsiye etmiÅŸ böylece Åžahmeranın yerini bilen varsa onu bulabileceklerini söylemiÅŸ. Vezirde ülkedeki herkesi hamamlara sokmaya baÅŸlamış. Askerler Neçirvan'ın yaÅŸadığı köye de gelmiÅŸler ve herkesi toplayarak büyük bir hamama götürmüÅŸler. Neçirvan Åžahmerana verdiÄŸi sözü hatırlayarak önce gitmek istememiÅŸ. Ancak askerler onu zorla içeri sokmuÅŸlar. Neçirvan hamama girdikten sonara herkesin gözünün üzerine dikildiÄŸini fark etmiÅŸ. Neçirvan Kendisine bakınca bütün vücudunun yılanlarınki gibi pullarla kaplandığını fark etmiÅŸ. Askerler hemen Neçirvan'ı yakalayarak vezirin huzuruna getirmiÅŸler. Kötü kalpli vezirin amacı kralı iyileÅŸtirmek falan deÄŸilmiÅŸ. Åžahmeranı yakalayıp dünyanın bütün sırlarına sahip olmak istiyormuÅŸ. Neçirvan'a günlerce iÅŸkence yaptıktan sonra Åžahmeranın yerini söyletmiÅŸ. Askerler hemen gidip Tahmasp'ın söylediÄŸi yerde maÄŸarayı bulmuÅŸlar ve Åžahmeranı oradan çıkarıp saraya getirmiÅŸler.
Åžahmeran ve Neçirvan kralın huzurunda karşı karşıya gelmiÅŸler. Åžahmeran üzüntülü ve utanç dolu Neçirvan'a dönmüÅŸ:
. Ey sevdiÄŸim, üzülme. Biliyorum ki sen bana kendi canın için ihanet etmedin ama bende sana dememiÅŸ miydim bu topraklarda aÅŸklar ölümünedir diye. Bak ÅŸimdi anladın mı? Sen üzülme ne olur!
Neçirvan Åžahmeranın bu sözleri karşısında daha da utanmış. Åžahmeran sözlerine devam etmiÅŸ.
. Åžimdi size sırrımı vereceÄŸim. Kim ki benim kuyruÄŸumdan bir parça koparıp yerse O bütün dünyanın sırrına ve gizemine vakıf olacak. Her kim ki benim kafamdan bir parça koparıp yerse o da o anda öte dünyayı boylayacak.
Åžahmeran daha sözlerini bitirmeden kötü kalpli vezir elinde kocaman kılıcı ile atılıp Åžahmeranın bedenini iki parçaya ayırmış. Ve kuyruÄŸundan bir parça koparmış Neçirvan'ta duyduÄŸu acı ve utancın etkisi ile fırlayıp oracıkta ölmek için sevdiÄŸinin, Åžahmeranın kafasından bir parça ısırıvermiÅŸ. Kötü kalpli vezir kuyruktan kopardığı parçayı aÄŸzına atar atmaz oracıkta can vermiÅŸ. Neçrivan'a ise hiçbir ÅŸey olmamış Åžahmeran son anda yaptığı planı ile bütün bilgisinin sevdiÄŸine geçmesine sebep olmuÅŸ. Ancak Neçirvan sevdiÄŸini kaybetmenin acısına dayanamayarak kendisini dışarı atmış ve daÄŸ bayır, ülke ülke dolaÅŸmaya baÅŸlamış. O günden sonrada Lokman Hekim efsanesi almış başını yürümüÅŸ...
