Irak’taki Enfal Soykırımı Sırasında Saddam'la Irak'lı Bir Subay'ın Aralarında Geçen Bir Diyalog. Kürd Bebeğin Kafasına Nasıl Sıkıyorlar? Subay Saddam'a Anlatıyor;
''Sayın Liderim, Başkanım,
Kürd bölgesinde ki şehir ve köyleri yakıp yıktıktan sonra, casuslarımız tarafından küçük bir köyün kaldığı bilgisi geldi. Ordu ile köye girdik, lakin köy boşatılmış hayvanlar dahil hiç bir canlı bulunmamaktır…
Köyde ki evleri tek tek aradım, kinimi nefretimi boşaltmak için, bir canlıyı aradım bulamadım.
Köyün diğer tarafında küçük bir ev bulunuyordu, eve yaklaştığımda, bir bebek sesi duydum, odaya girdim çocuk karyolasında beni görünce tebessüm etti, kendi çocuğumu hatırladım... Ve lakin aynı zamanda sizin talimatlarınızı hatırladım.
Kendime benim çocuğum nerde bu asinin ki nerde? Dedim. Silahımın namlusunu ağzına koydum, bebek derhal emmeye başladı, acıkmıştı, Annesinin göğsünü emer gibi emiyordu...
Biraz bekleyip izledim... Çocuk emmeye devam ediyor ve bakışı ile bana teşekkür ediyordu.
Kendi kendime öldürmeyeceğim, kendisi zaten açlıktan ölecek dedim, şeytan kalbime vesvese yapıp talimatınızı unutup öldürmememi söylüyordu. Ve lakin uyanıp şeytanı lanetleyerek gözlerimi kapatıp bastım tetiği kafasına...''
Not = Bu itiraf subayın ödüllendirilmesinden sonra Irak’taki Gazetelerde Övülerek yayınlandı. (Yahya Munis)