BİR BABANIN AĞITI..

BİR BABANIN AĞITI

Savaşa gitmemiz buyruldu .
Toprak için aslanlar gibi dövüşün denildi . Ama toprak kimin toprağıydı bu sözleri kimler dedi.
Niçin dediler amaçları beklentileri neydi. Toprak için toprağımız için gidin dediler. Ama kimin toprağıydı
hiç kimse sormadı bu soruların cevabını ‘da ve hiç kimsede söylemedi halada söylemiyorlar .
Gelecekte ‘de söylenmeyecek ve sorgulanmayacak . Sorgulayamıyorlar. savaşa gitmemiz
buyurdular neden. Güya özgürlük adına diyerek , özgürlük adına ama kimin özgürlüğü söylemediler.

Halkın , halkların özgürlüğü olması gerekmiyormuydu . Savaşa gitmemiz buyruldu bir de ne dendi ,
aslansın cesaretlisin .
Ama en önemli şey unutuldu. Savaşın hayatla ve kanla ödenen bir faturası olmalı .
Kanla acıyla gözyaşıyla ödeyen bizleriz ,.Daha ne kadar can vererek katlanacağız bu ocaklara düşen ateşe.

Senin gibi, “vatan” için ölenlere dön de bir bak , bak ve gör kim onlar.
Onlar senin gibi halktan çocuklar. Nice fedakarlıklarla büyütülmüş gencecik delikanlılar.
Peki kazanan kim ?
Her kör kan kurşunda kazanan kim.
Kim bu kanımızı emen canımızı yok eden sonra da ellerini ovuşturup makinalarında paralılarını
sayanlar.
Kim bu asalaklar...
Şu çocuklarına çürük raporu alanlar kim...kim askerliğini beş yıldızlı otel havuz başında yapanlar...kim
binlerce lira ödeyerek kısa dönem yapanlar...
Benim param yoktu , affet oğlum.
Neden hep halkın çocukları şehit olur da onların çocukları hiç şehit olmaz... Madem bu kadar büyük
bir mertebe onların çocukları neden hiç şehit olmuyor ve olmak için can atmıyor ... Bunu bir türlü
anlayamadım affet oğlum.

.Bu çizmeler benimdi geçmişte sana giydiren de benim sana askere git diyende benim oğlum .
Bu haki gömleği bendim sana giy diyen. Yine de tekrarlayarak söyleyen yine benim .
Nerden bilecektim bu kara günleri göreceğimi nasıl anlayabilirdim .
Bilseydim, giydirmezdim sana “giyme ”diye haykırırdım.
Şimdi derdim daha büyük .Adını bir sokağa vereceklermiş , sen o sokaktan geçemeyeceksen ne önemi var ki bunun...nasıl olsa
yıllar içinde başka bir belediye o sokağın adını yine değiştirecek... Tüm sokaklar bitince yeni baştan
yeni isimler koyacaklar.
Heykelini dikseler ne olur anan kokunu özlediğinde gidip heykele mi sarılacak.
Elini görürdüm oğlum hani ben senin, baban.
O elleri geçmişte bende kaldırdım senden önce ...şuursuzca kaldırdım ellerimi .Bilmeden affet
oğlum...
Çakı gibi çaktığın selamlarını ben de çaktım zamanında kime ,neye hizmet ettiğimi bilmeden affet
oğlum.
Duyardım, oğlum senin söz ettiğini senin sesinden
üstün bir ırk olduğundan bahsederdin .

Nasıl varacaktım farkına, nerden bilecektim çelişkili bir düşüncede olduğunu. Meğer celladını
sevmişsin onun dediği yola girmişsin ve ben seni uyandıramadım affet oğul..
Gittiğini görürdüm seni oğlum karanlıklarda uşak olmaya yürüdüğünü şimdi anlıyorum.
Uygun adımla tek zihniyete hizmet etmeye yemin ettiğinde ardından bakakaldım oğlum .
Nerden bilecektim, onun izleyişlerini içindeki izleyenini.
Nereden bilecektim bir daha geri dönmeyeceğini .
Bana derdin ki, oğlum, derdin' ki “bu toprak bu bayrak ne kadar anlamlı “, yanılgı ki ne yanılgı .

Asıl olan anlamlardan öte yaşam ve vicdan anlamlı olmalıydı ,vicdanın anlamlı olmalıydı
Nerden bilecektim, oğlum, bu yerini ruhunun anlayışını nerden bilecektim,
küller ve kanlı taşlar arasında kalacağını böyle uzun uzun yatacağını nerden bilebilirdim oğlum .
Haki gömlek vardı elinde ,
giyme şu gömleği demedim sana, demedim, oğlum.
Bu günleri göreceğimi bilmiyordum, birşeyler yanlıştı ama neredeydi hata anlayamamıştım affet
oğlum.

Sana o gömleğin kefen olacağını bilmiyordum oğlum ./Arşer Payiz ) 16/Ağustos/2019

DOLUN AYIM

Sana tekrar söylüyorum, senin yüreğindeki
hüznünü yüreğimde taşıyorum.
Kendime şunu söyle dedim kendi,kendime.Kaderin hüznü elbet bitecek bir gün.
Bak kadın dinle beni,ayım ol dolunayım ol.

Biliyorsun artık her şey senin ellerinde gelişecek gelecekte biliyorsun.
Sana diyorum 'ki aşk vadisinde kimleri takip ettin,kimlerden vefa öğrendin.
Sürekli söyledim ve tekrar söylüyorum,hayallerini ve hayalerimi bil,kaybetme taze hayallerini,bakışların bakışlarıma kapatma.
Büyük bağlandım sana hayallerimin gece yolcusu, başka bakışlar sakın gözlerine gelmesin senin bakışlarına.

Söylüyorum tekrar sana içimde senin hüznün var.
Kendime tekrar söylüyorum kaderin hüznü bitecek elbet birgün.
Söylüyorum sana tekrar benim dolunayın ol lütfen.
Saçlarının kokusu yaşamımın ve benim alemimin günahı oldu artık. bu andan sonra.
Bu gerçekliğim ve düşüncem sende ebediyen kalacak ve bilinecek bu var olan gerçeklikle yaşayacaksın,yaşayacağım emin ol.
Bende senin hayatın boyunca hayatının kılavuzu olacağım bu gerçekliğim,sende kendi içinde çok iyi biliyorsun be kadın.

Ne güzeldi yaşadığımız sabahlar,
Serin esen yelin önündeki camdan,bize hoş gelen esintisiyle birlikteydik her ikimiz.
Söyledim tekrar kendi kendime,ne mutlu bana sevgilimin şehrindeyim tekrar.

Senin şehrinde seninle,senin sehrindeyim be kadın bu yaşandı.
Senin şehrinde o meltem kokunu kokuma karıştı.
Kendime tekrar,tekrar söyledim onun kırmızı lal dudakları öldürdü beni.
Ve tekrar kendime şunu söyledim kula kölelik olurmuş.
O dudakları kula kul olanlara bırak!
Kadın gerçekten hüznünü çok büyük taşıyorum yüreğimde.
Kaderin hüznü elbet birgün bitecek.
Tekrar, tekrar söylüyorum benim dolunayın ol be kadın.

Arşer Payız)

09/Nisan/2020